κόκκινο

 Ενα παλιό παιχνίδι,ενα κομμάτι φώς μια μικρη ιδέα,για το που θα μπορούσε να φτασει αυτο το κόκκινο φορτηγακι,αν ξαφνικά έβαζε μπρός την μηχανή της καρδιάς του.Άραγε ποιά μικρά χέρια θα το αγκάλιαζαν στο τελευταίο σκαλί?Ποιά μικρή καρδιά θα το εκλεινε μέσα της και θα το έκανε ξανά πιο κόκκινο απο το κόκκινο της αγάπης.
 Μιά μικρή καρδια που λαχταρά να κλείσει μέσα της οτι δεν μπορεί
να έχει,ενα μικρό κόκκινο παιχνίδι που όλοι μας αφήσαμε σε μια γωνιά οταν μεγαλώσαμε,κι εκείνο κρύφτηκε κάτω απο μιά σκάλα,πίσω απο ένα ράφι μέσα σε ένα παλιό κουτι στο υπόγειο δίνοντας την θέση του απο την φαντασία που το τροφοδοτούσε στην βιασύνη της πραγματικότητας.
Ενα κόκκινο φορτηγακι...πόσο μου έλειψε.
Δέν φταίει που μεγαλώνουμε,φταίει που μικραίνουν τα ονειρά μας..