μικρά βήματα..

Μικρά βήματα,σκορπιες εικόνες και φωνές,πουλιά που φωλιάζουν ανάμεσα στα κλαδια των δέντρων
γιατί το γαλάζιο αλλάζει,γίνεται πορτοκαλι,μώβ,κυανό,χίλια χρώματα , χίλιες σκέψεις,...μικρά βήματα...
Μου αρέσει να κοιτάω μακριά οταν χάνεται ο ήλιος,μακρια ανάμεσα στο μώβ που μελαγχολεί,και στο άρρωστο κίτρινο τών βραδυνών φώτων της πόλης και να πρέπει να διαλέξω τι απο τα δύο είναι πιό ασήμαντο.
Μικρές εικόνες από ένα περίπτερο,από μία τεθλασμένη γραμμή στον κυματισμό της θάλασσας,
μικρά βήματα για να νοιώσω τό σκοτάδι που έρχεται,τήν υγρασία που θα με τυλίξει,μία φευγαλέα ματιά, ένας καφές στό χέρι γεμάτα παγκάκια και ποδήλατα που τρέχουν μικρές διαδρομές.
Πόσο όμορφο μπορεί να είναι ένα απόγευμα όταν το φυλακίζεις μέσα σου μόνο κοιτώντας...
Πόσο όμορφη μπορεϊ να γίνει μία σκέψη όταν την ελευθερώσεις από μέσα σου....